Ο Χρησμός τον Αγγέλον

από **Admin** Τετ Ιουλ 17, 2019 11:15 am

Δεν ξέρουμε αν η Ιστορία αυτή είναι αληθινή καθώς αν επρόκειτο για κάποιον Άγιο ή για έναν Άγγελο

Ήταν μικρή και εδώ μπορώ να πω πως την λένε Αναστασία. Τότε τα σχολεία ήταν απογευματινά και πρωινά. Η θεία μου εκείνη την μέρα ήταν απογευματινή στο Δημοτικό και ο αδερφός της ήταν πρωινός για αυτό και ήταν μόνη της στο σπίτι με την γιαγιά μου. Το πρωί η μαμά της (η γιαγιά μου) σιδέρωνε και η θεία μου ήθελε να σιδερώσει και αυτή. Αλλά η μαμά της, της έλεγε ότι φοβόταν να μην καεί και για αυτό την άφησε να σιδερώσει μόνο μερικά φανελάκια. Την άφησε μόνη της και η μαμά της κατέβηκε για λίγο στον κάτω όροφο για να φροντίσει λίγο τους παππούδες που έμεναν από κάτω. Η θεία μου δεν το κατάλαβε όμως ότι είχε κατεβεί κάτω. Έτσι όπως σιδέρωνε όμως κάποιος την χάιδευε στο κεφαλάκι της, νόμιζε ότι ήταν η μαμά της και για αυτό δεν γύρισε να δει. Ξαφνικά μια φωνή της λέει: << Ο μπαμπάς σου έχει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Πρέπει γρήγορα να τον πάτε στο νοσοκομείο. Έχει πέτρα στα νεφρά και μπορεί και να πεθάνει>>. Η φωνή ήταν σαν να μιλούσε μία γριούλα. Τότε η θεία μου γύρισε τρομαγμένη να δει τι ποιος ήταν και είδε μια μαυροφορεμένη γριά. Να την κοιτάει με μεγάλα μάτια. Από τον φόβο της η θεία μου άρχισε να τσιρίζει πολύ δυνατά και η μαμά της από κάτω την άκουσε και άρχισε να ανεβαίνει γρήγορα τις σκάλες φωνάζοντας <<Αναστασία?>> συνέχεια. Η θεία μου πέταξε το σίδερο και πήγε στο χέρι της γριούλας αλλά εκείνη ούτε που μίλησε. Απλά άρχισε να περπατάει προς την κρεβατοκάμαρα. Η μαμά της ανέβηκε και Αναστασία της εξήγησε τη έγινε. Όταν γύρισε ο μπαμπάς της από έξω και ήρθε και ο αδερφό της (ο μπαμπάς μου) πήγαν στο νοσοκομείο και είδαν ότι όντως είχε ο μπαμπάς της πέτρα στα νεφρά και θα πέθαινε αν δεν ερχόταν γρήγορα. Την επόμενη μέρα η εικόνα της Αγίας Μαρίνας που είχαν στο σαλόνι, έδειχνε το χέρι της Αγίας καμένο. Τότε όλοι κατάλαβαν πια ήταν. Όταν μεγάλωσε η θεία μου και έκανε 2 κορίτσια, το ένα το ονόμασε Μαρίνα-Σταυρούλα.